ADWENT - łac. Adventus od ad-venire – „przyjście”, to okres 4 kolejnych niedziel, zaczynający się w niedzielę po Uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, a kończy się I nieszporami Bożego Narodzenia (czyli w Wigilijny Wieczór). Trwa od 23 do 27 dni, a zaczyna się niedzielą między 27 listopada a 3 grudnia. Dzieli się na dwa okresy: pierwszy - do 16 grudnia - podkreśla przygotowanie na powtórne przyjście Chrystusa. Drugi - od 17 do 24 grudnia – bezpośrednie przygotowanie do Bożego Narodzenia. Mimo tego, że dominującym kolorem w liturgii jest fiolet, to Adwent jest okresem radosnego oczekiwania. Kolor fioletowy używany jest w okolicznościach pokutnych i zadośćuczynienia, jednak analizując głębiej znaczenie barwy fioletowej w liturgii, trzeba mieć na uwadze, że powstaje ona przy zmieszaniu błękitu i czerwieni. Obrazuje więc w pewnym sensie pomieszanie pierwiastka duchowego, który oznacza błękit, z elementem ziemskim, zmysłowym, ukazuje wzajemne powiązanie między niebem i ziemią, między duchem i zmysłami, między tym, co boskie i tym, co ludzkie. W takim znaczeniu fiolet jest właściwym kolorem symbolizującym wcielenie Syna Bożego. W podwójnym wymiarze Adwentu, chrześcijanie wspominają pełne nadziei oczekiwanie narodu Izraelskiego na przyjście Mesjasza, tym samym przygotowując się do Uroczystości Bożego Narodzenia, a drugi wymiar stanowi oczekiwanie na powtórne przyjście Pana na końcu czasów, na które każdy z nas powinien oczekiwać w ciągłej gotowości. Otrzymujemy więc czas na głęboką refleksję, zwolnienie w codziennym maratonie życia, na rachunek sumienia, oczyszczenie serca i samoocenę przez postawienie sobie pytania: Czy JA jestem właściwie przygotowqany na spotkanie z Bogiem? Ważnym symbolem oczekiwania na przyjście Chrystusa, jest tradycyjny Wieniec Adwentowy. W swojej pierwotnej formie, taki wieniec wykonany był z gałązek drzew iglastych (ułożonych w kształt koła), na których umieszczano świecie. Dawniej było ich 24 – jedna na każdy dzień Adwentu. Codziennie zapalano nową, aby przed samymi świętami wieniec rozbłysnął pełnią światła. Z czasem zastąpiono je jednak symbolicznymi czterema świecami, które miały oznaczać cztery niedziele Adwentu. Dzisiaj także co tydzień podczas niedzielnej liturgii, na przygotowanym wieńcu, zapala się jedną z nich, aby w ten sposób odliczać czas pozostały do narodzin Chrystusa. Każda świeca ma inne znaczenie oraz swoją symbolikę. Pierwsza świeca — oznacza przebaczenie grzechu pierworodnego. Druga — stanowi symbol wiary w patriarchów Narodu Wybranego. Trzecia świeca — to znak radości króla Dawida. Czwarta świeca — jest w końcu symbolem narodzin Jezusa (ogłoszonych przez proroków), wraz z którymi na świecie ma zagościć pokój i sprawiedliwość. Na tym jednak nie kończy się znaczenie poszczególnych elementów wieńca. Kolisty kształt tej kwiatowej aranżacji oznacza nieskończoność i wieczność, nie ma on bowiem ani początku, ani końca. Użyte do aranżacji zielone gałązki to symbol życia wiecznego, które każdy z nas otrzymuje od Boga. Światło świec to oznaka światłości życia. Cały wieniec oznacza także rodzinę, która oczekuje na narodziny Jezusa Chrystusa. Oczekujmy więc wszyscy naszą Parafialną Rodziną na przyjście Tego, który jest Światłem nadziei dla każdego z nas. Chrystus, który narodził się w Betlejem jest przedstawiany jako światło wschodzącego słońca, przychodzi jako ten, który może wyciągnąć człowieka z ciemności - kojarzonej z trwaniem w ciemności grzechu. Wschodzące Słońce nas nawiedzi, by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają Łk 1,78-79. Dlatego zapraszamy na RORATY do naszej świątyni, aby trzymając w ręku lampion stawać się świadkami światła Chrystusa, które nosimy w sercu.
ZAPRASZAMY NA RORATY DO NASZEJ ŚWIĄTYNI:
Dorosłych od poniedziałku do soboty na godzinę 6.00 rano Dzieci wtorki i piątki o 16.30
